Chorwacja - Wąwóz Paklenica
- Edytka
- 7 maj
- 6 minut(y) czytania
Velika Paklenica
Podczas naszego majowego pobytu na campingu Zaton niedaleko Zadaru postanowiliśmy wykorzystać piękną pogodę i wybrać się na pieszą wędrówkę po Parku Narodowym Paklenica. Park ten jest częścią najdłuższego pasma górskiego w Chorwacji – Welebitu.
Park Narodowy Paklenica ma dwa głównych wejścia – jedno prowadzi do bardziej ukrytej części parku Mala Paklenica, a drugie wprowadza nas bezpośrednio w majestatyczny kanion Velika Paklenica.
Bilety i parking
Aby dostać się na główny parking i do parku, należy najpierw zakupić bilety – można to zrobić w recepcji przy wejściu nr 1.
Do wyboru są bilety jednodniowe oraz kilkudniowe. Opłata za parking pobierana jest przy zakupie biletu wstępu.
W maju zapłaciliśmy 8 euro za bilet jednodniowy od osoby oraz 5 euro za parking. Poniżej znajduje się zestawienie cen biletów jednodniowych i trzydniowych:
Od wejścia nr 1 można jechać kanionem przez 2 km aż do parkingu, przy którym kończy się droga, a rozpoczyna główna ścieżka piesza, wiodąca przez jedną z najbardziej atrakcyjnych części Parku - Kanion Velika Paklenica. W przypadku gdy parking główny jest przepełniony pozostałe samochody parkowane są wzdłuż drogi dojazdowej.
Opis trasy
Dolina Velika Paklenica ma 14,5 km długości. Wodoszczelne koryto rzeki, rozciągające się od źródła aż do ujścia w rejonie Brezimenjača, umożliwia utrzymywanie się wody przez cały rok. Na odcinku o długości około 3 km – od Anića Kuk w dół do miejscowości Marasovići – dolina przybiera charakter wyraźnego kanionu: jest wąska (ma kilkadziesiąt metrów szerokości) i głęboka (sięga nawet 400 m). W niektórych miejscach znajdują się zawalone skały i głazy, które częściowo blokują przejście, tworząc bystrza i niewielkie wodospady.
Trasa w formie pętli, którą pokonaliśmy, przedstawiona była na mapie jako połączenie dwóch tras. Pierwsza, która oznaczona została następująco:
A - Parking
B - Leśniczówka Lugarnica
C - Dom górski Paklenica (Mountain Hut)
Cała trasa z punktu A do C wynosi 7,5 km. Łatwa do pokonania, ale bez dziecięcych wózków. Szacowany czas przejścia to około 2 godziny.
Na powrót wybraliśmy już bardziej wymagającą trasę górską, oznaczoną jako C, E, F do A.
C - Dom górski Paklenica (Mountain Hut)
E - Mala moćila
F -Grabove doline
A - Parking
Szlak już typowo górski, średnio trudny, wynoszący około 9 km. Szacowany czas przejścia to 4 godziny.
Po zakupie biletów rozpoczęliśmy naszą przygodę od krótkiego przejazdu – około 2 kilometrów asfaltową drogą, która wiodła w stronę wejścia do Parku Narodowego Paklenica. Niestety, główny parking był już całkowicie zapełniony, dlatego zaparkowaliśmy przy drodze, nieopodal szlaku. Już po wyjściu z samochodu zostaliśmy oczarowani – przed naszymi oczami roztaczał się spektakularny górski krajobraz. Surowe wapienne ściany kanionu i bujna zieleń kontrastowały ze sobą, tworząc widok niczym z pocztówki.
Ruszając w stronę szlaku, mijaliśmy licznych wspinaczy mierzących się z pionowymi skałami – Paklenica to przecież jedno z najlepszych miejsc do wspinaczki w tej części Europy. Bliskość wody morskiej nadaje temu miejscu wspinaczkowemu szczególnego uroku, dzięki czemu Riwiera Paklenica jest idealnym miejscem do łączenia wspinaczki i sportów wodnych.
Obecnie istnieje około 590 dobrze wyposażonych, oznakowanych tras o różnym stopniu trudności i długości (od stopnia 3-9a), osadzonych w skałach węglanowych, dzięki czemu każdy wspinacz może znaleźć coś dla siebie. Najbardziej znaną skałą do wspinaczki w Paklenicy jest Anića Kuk, z różnymi trasami o długości do 350 metrów - od niewyposażonych i pomocniczych tras po nowoczesne, długie, sportowe trasy.
Przeszliśmy obok wejścia do podziemnego miasta, które kryje w sobie ciekawą historię z czasów zimnej wojny. W kanionie Velika Paklenica, jedyne 5 minut pieszo od parkingu głównego, znajduje się kompleks tuneli wykopanych w urwistych skałach o wysokości do 400 m. Podziemne tunele, popularnie nazywane "bunkrami", drążyła w ścisłej tajemnicy Jugosłowiańska Armia Ludowa w latach 1950-1953. Aż do początku lat 90-tych nie było wiadomo, co się kryje za zamurowanymi wejściami i kompleksem korytarzy o łącznej powierzchni 2000 m2. Dziś w podziemnych tunelach mieści się Centrum dla Zwiedzających "Podziemne Miasto Paklenicy". Jednak my zwiedzanie tego kompleksu zostawiliśmy na inną okazję.
Szlak powoli zaczął się wznosić, a my kontynuowaliśmy spacer, przechodząc przez kamienne mostki – wędrując raz po jednej, raz po drugiej stronie rzeki. Po drodze minęliśmy punkt z pitną wodą – idealne miejsce na uzupełnienie butelek, zwłaszcza w cieplejsze dni.
Idąc szeroką i wygodną drogą, dotarliśmy do rozwidlenia, z którego można było pójść w stronę jaskini Manita peć.
Spośród 115 obiektów speleologicznych znanych do tej pory w Parku Narodowym Paklenica, Manita peć jest najbardziej znana wśród odwiedzających, ponieważ jest jedyną jaskinią pokazową udostępnioną do zwiedzania z przewodnikiem. Szerokie komory jaskini i piękno jej speleotemów zachwycają odwiedzających od 1937 roku, kiedy to wytyczono szlak wewnątrz jaskini i rozpoczęto zwiedzanie. Znajduje się na wysokości 570 m n.p.m., a spacer z parkingu w Velika Paklenica zajmuje około 1,30 godziny. Zwiedzanie tylko z przewodnikiem, który czeka przy wejściu do jaskini. Wycieczka trwa około 30 minut i kończy się w tym samym miejscu, w którym nastąpiło wejście. Konieczne jest przybycie do jaskini co najmniej pół godziny przed zamknięciem. Psy nie są wpuszczane. Za wycieczkę pobierana jest opłata, a bilety można kupić przed jaskinią. Płatność dokonywana jest wyłącznie gotówką.
Godziny otwarcia
Kwiecień - sobota od 10.00 do 13.00
Maj, czerwiec, październik - poniedziałki, środy i soboty od 10.00 do 13.00
Lipiec, sierpień, wrzesień - codziennie od 10.00 do 13.00
Tym razem jednak naszym celem była Leśniczówka Lugarnica. Spokojnym tempem, często zatrzymując się na zdjęcia i podziwianie natury, dotarcie tam zajęło nam około 1,5 godziny.
Lugarnica jest punktem gastronomicznym położonym tuż obok potoku Velika Paklenica, przy głównym szlaku turystycznym. Oddalona jest od od parkingu głównego o około 4 km, przy czym kierując się prosto z parkingu, można do niej dotrzeć za około 1,30 h. W leśniczówce można zakupić zimne napoje, kawę, herbatę, lub zamówić któreś z dań z oferty. Podczas naszego pobytu w ofercie była zupa fasolowa i kiełbasa. Obok leśniczówki znajduje się toaleta.
Kolejne pół godziny, spokojnym spacerem zajmuje dotarcie do Domu górskiego Paklenica (Mountain Hut). Mountain Hut znajduje się przy potoku Velika Paklenica, około 6 km od głównego parkingu. Chata jest otwarta codziennie przez cały rok. Pojemność zakwaterowania wynosi ok. 50 łóżek we wspólnych pokojach. Jeśli zdecydujesz się spędzić noc, zaleca się zabranie własnego sprzętu do spania. Chata górska jest obsługiwana i utrzymywana przez klub alpinistyczny Paklenica z Zadaru.
W Mountain Hut zrobiliśmy sobie małą przerwę na wypoczynek i kawę i stamtąd wyruszyliśmy w drogę powrotną. Aby dotrzeć do miejsca w którym zaczyna się pętla, należy z domu górskiego przejść przez mostek, skręcić w lewo i po około 40 metrach skręcić w prawo w wąską, leśną ścieżkę.
Trasa z Domu Górskiego Paklenica do polany Mala Moćila to bardziej wymagający odcinek wędrówki, który z pewnością przypadnie do gustu osobom szukającym nieco większego wyzwania. Szlak ma około 1,5 km długości i od samego początku prowadzi cały czas pod górę.
Ścieżka jest wąska i biegnie przez gęsty las bukowy oraz sosnowy, co daje przyjemny cień, zwłaszcza w cieplejsze dni. Teren jest kamienisty – często trzeba stawiać kroki na większych głazach i nierównościach, co wymaga dobrej kondycji i odpowiedniego obuwia trekkingowego.
Mimo trudu, marsz przez ten fragment szlaku ma swój urok – otaczająca zieleń, zapach lasu i odgłosy natury tworzą niepowtarzalny klimat.
Po około godzinie wspinaczki docieramy do polany Mala Moćila – spokojnego, otwartego miejsca w sercu gór, idealnego na chwilę odpoczynku przed dalszą drogą.
Wychodząc z Malej Močili, kierujemy się szlakiem prowadzącym na wschód. Trasa początkowo prowadzi przez rzadki las bukowy. Teren stopniowo staje się bardziej skalisty, charakterystyczny dla krasu dynarskiego. Dochodzimy do wyraźnego rozwidlenia szlaków pod formacjami skalnymi Crljene Stijene. Od rozwidlenia trasa prowadzi nas przez skaliste tereny z niewielkimi wąwozami. Ścieżka jest kamienista i wymaga uwagi, szczególnie po opadach deszczu. Kontynuujemy marsz stopniowo wznosząc się, aż osiągamy przełęcz Buljma.
Jest to strategiczny punkt na naszej trasie, oferujący spektakularne widoki w obie strony. Z przełęczy Buljma szlak zaczyna łagodnie opadać. Podążamy ścieżką prowadzącą przez skalne formacje.
Następnie wchodzimy w bardziej zalesiony teren z przewagą drzew bukowych. Szlak staje się wyraźniejszy i mniej kamienisty. Ostatnie 25 minut marszu prowadzi nas przez malowniczy teren z charakterystycznymi wapiennymi formacjami skalnymi, aż docieramy do Škiljići (750 m n.p.m.), niewielkiej osady z tradycyjnymi kamiennymi domami, typowymi dla regionu Welebitu.
Po dotarciu do Grabovej Doliny, ścieżka staje się bardziej wymagająca. Początkowo schodzimy wąską, kamienistą ścieżką, a następnie przez bardziej strome odcinki, które wymagają większej uwagi i ostrożności.
Dalej to już znana nam droga prowadząca na parking. Nam ta dość wymagająca trasa powrotna zajęła 3,5 godziny. Jednak spektakularne widoki były warte tego wysiłku.
Comments