Podczas czerwcowego pobytu nad Jeziorem Bohinj w Alpach Julijskich, a dokładnie w uroczej miejscowości Stara Fucina, spotkaliśmy rodaków, którzy tak pokochali te góry, że byli tu już siedemnasty raz. Takie źródło wiedzy jest bezcenne, dlatego wieczorem przy lampce regionalnego wina wypytaliśmy o najładniejsze całodzienne szlaki. Polecili nam trasę Doliną Siedmiu Jezior (Dolina Triglavskih Jezer).
Dolina Triglavskih Jezior to obok Doliny Logarskiej jedna z najpiękniejszych słoweńskich polodowcowych dolin. Znajduje się w samym sercu Alp Julijskich pomiędzy Jeziorem Bohinj, a doliną rzeki Soča. Dolina ma około 8 km długości i na jej obszarze znajduje się siedem niezwykle malowniczych jezior. Są to kolejno: Jezero pod Vršacem, Zasavsko kočo na Prehodavcih, Rjavo jezero, Zeleno jezero, Veliko jezero, Dvojno jezero (Podwójne jezioro) oraz Črno jezero. Cztery z nich to niewielkie okresowe zbiorniki wodne, które bardziej przypominają wyglądem zwykłe kałuże niż jeziora. W dolinie w sąsiedztwie jezior znajduje się także schronisko turystyczne zwane Koca pri Triglavskih Jezerih.
Nie spotkaliśmy w Internecie wielu wskazówek dotyczących czasu przejścia i długości całej trasy, więc roboczo, za pomocą aplikacji mapy.cz wyliczyliśmy, że prawdopodobnie pętla wokół tych jezior ma około 23 km i przejście całej trasy powinno zająć nam około 8 godzin. Stosując się do wskazówek naszych rodaków, zakupiliśmy mapę regionu w pobliskim punkcie informacyjnym. Ważne są nazwy gór i punktów na trasie w języku słoweńskim, ponieważ taka sama mapa zakupiona w innym kraju ma zgoła inne nazwy tych samych szczytów. Oznaczenia na szlakach w Słowenii są bardzo ogólne, można je z łatwością pomylić, czy nawet nie zauważyć. Są to np. czerwone kropki na kamieniach, jakieś takie ślady po czerwonej farbie. Wygląda to bardziej jak gra w podchody.
Jeżeli ktoś używa aplikacji z mapami w telefonie, polecam pobrać wcześniej mapy, żeby działały w trybie offline. W wielu miejscach tego regionu nie ma co liczyć na zasięg :(
Miejscowość, w której mieszkaliśmy to fantastyczny punkt wypadowy na wiele szlaków, jednocześnie spokojna i piękna okolica do wypoczynku. Znajduje się tam sporo ułatwień dla turystów między innymi darmowe busy, które podwożą w okolice wejścia na trasy górskie.
Plan całodziennej trasy:
Wyjazd z przestanku Stara Fuzina autobusem numer 4 (lub 3 do wyboru) do skrzyżowania dróg Vogar-Blato (1147mnpm). Dalej już wędrówka - Koča na Planini pri Jezeru (1453 mnpm) - Dedno polje (1560 mnpm) - Stapce (1851 mnpm) - Dvojno jeziero (1676 mnpm) - Koća pri Triglavskih jezerih (1685 mnpm) - Veliko jezero (1831 mnpm) - Zeleno jezero (1988 mnpm) - Vrata (2192 mnpm) - Dedno polje (1560) - Koča na Planini pri Jezeru (1453 mnpm) - Blato - powrót autobusem linii 3 lub 4 (ostatni autobus o 19.05) do Stara Fuzina.
Jak wynikało z rozkładu jazdy busów na początek szlaku prowadzącego do Doliny Triglavskih Jezer podwoziły busy o numerze 3 i 4. Podróż trwała około 25 minut. Wyruszyliśmy o godzinie 7.15. Do miejsca o nazwie Blato dotarliśmy o godzinie 7.40. Jeżeli ktoś wybiera się samochodem to parking za godzinę kosztuje 3 euro, a całodniowy bilet 20 euro.
Dzień zapowiadał się bardzo słoneczny, wręcz upalny. Od przystanku autobusowego szliśmy jakieś 7 minut asfaltową drogą, mijając zaparkowane przy drodze samochody. Zaraz obok dużej tablicy z zaznaczonymi szlakami skręciliśmy w lewo w leśny trakt.
Po około 10 minutach wspinaczki dotarliśmy do rozdroża, na którym była informacja, że do naszego kolejnego celu czyli schroniska - Koča na Planini pri Jezeru zostało jeszcze 50 minut. Bardzo wolnym tempem pokonaliśmy ten odcinek w 40 minut.
Następnym punktem w naszym planie była Planina Dedno Polje, do której szliśmy około 20 minut. Stamtąd mieliśmy się udać na szczyt Vrata. Znaleźliśmy nawet kierunkowskaz, na którym zaznaczona była trasa do tego punktu z czasem przejścia 3 godziny, ale nie znaleźliśmy wejścia na ten szlak. Kilkukrotnie szliśmy we wskazanym kierunku, ale w końcu doszliśmy do wniosku, że pewnie ktoś przestawił znak i udaliśmy się najbliższą, szeroką i dobrze oznaczoną drogą.
Wyruszyliśmy o 9.15 i liczyliśmy, że zgodnie ze wskazówkami na Vrata będziemy o godzinie 12.15. Jednak po jakiś 45 minutach pokonywania przepięknej trasy doszliśmy do rozwidlenia dróg, którego na mapie nie było.
Na szczęście spotkaliśmy tam młodych turystów, którzy uświadomili nas, że jesteśmy w całkiem innym miejscu niż myśleliśmy i wskazali nam właściwą ścieżkę (ta po prawej). Jak się okazało szliśmy w kierunku Stapc, czyli robiliśmy naszą pętlę od innej strony niż zakładaliśmy .
W sumie nie miało dla nas znaczenia jak obejdziemy dolinę. Kolejną godzinę wspinaliśmy się do punktu Stapc, skąd rozpoczynało się bardzo ostre zejście do doliny.
Na początku między skałami przymocowane były łańcuchy ułatwiające zejście, a dalej już po piarżyskach, aż do pierwszego jeziora - Dvojno do którego dotarliśmy o godzinie 11.00
Zaraz obok znajduje się schronisko Koća pri Triglavskih jezerih. Tam postanowiliśmy chwilę odpocząć, uzupełnić wodę i zjeść kanapki.
Za schroniskiem trasa prowadziła aż na Triglav, ale my ten szczyt mamy zaplanowany na kolejne lato. Tym razem skierowaliśmy się w stronę schroniska Prehodavci. Po drodze minęliśmy rozwidlenie, z którego można było udać się na szczyt Veliko Spicje. Trasa od schroniska do rozdroża wyniosła 1,2 km i przeszliśmy ją w około 25 minut.
W trakcie wędrówki minęliśmy dwa urocze jeziorka: Umetno jezero i Mocivec. Wąska droga prowadziła tuż przy ich brzegu.
Kolejnym etapem było dotarcie do Zeleno jezero, gdzie kończyła się wygodna trasa dnem wąwozu i zaczynała się mozolna wspinaczka. Po drodze minęliśmy Veliko jezero. Od rozdroża na Veliko Spicje do Jeziora Zielonego odległość wynosi ponad 6 km i czas przeznaczony na przejście wyniosła około 1,5 godziny. Po drodze przyglądaliśmy się buszującym świstakom.
Nad Veliko jezero jest punkt widokowy, można usiąść na ławeczkach i podziwiać przepiękne krajobrazy.
Idąc w stronę "zielonego jeziorka" mogliśmy zauważyć, że krajobraz zrobił się już bardziej surowy, wysokogórski. Pojawiły się kosodrzewiny, naturalne łąki górskie zostały zastąpione przez kępy traw w szczelinach skalnych i zagłębieniach.
Palące tego dnia słońce i całkowity już brak cienia, spowodował, że jak dotarliśmy do jeziorka to mieliśmy ochotę tak jak staliśmy w ubraniach i z plecakami zanużyć się w chłodnej wodzie.
Pomarzyć piękna rzecz, ale przed nami urosła prawie pionowa ściana, po której musieliśmy się wspiąć. Na rozdrożu przy jeziorku wybraliśmy trasę prowadzącą na prawo, która nie miała żadnego opisu, ale wspomagając się mapą i napotkanymi turystami, ustaliliśmy, że to jest nasza droga prowadząca na szczyt Vrata (2192 mnpm).
Może nie była to pionowa skała, ale zmęczenie trochę wyolbrzymiło trudności. W każdym razie na ten 400 metrowy odcinek musieliśmy poświęcić chyba ze 40 minut! Na końcu stał drogowskaz, który informował, że do Planina Dedno polje zostały tylko 2 godziny drogi. Po pół godzinie, w czasie której trawersowaliśmy góry po skałach, kamieniach i twardym, śliskim śniegu doszliśmy do kolejnego kierunkowskazu (Vrata), na którym czas dojścia do opisanej planiny wynosił 2,5 godziny.
Nijak się to miało do najprostszych matematycznych obliczeń i trochę nas to skonfundowało, bo chcieliśmy zdążyć na przedostatniego busa, a w wypadku stale wydłużającego się czasu, raczej nie mieliśmy szans. Okazało się, że mocno wyciągając nogi pokonaliśmy tą trasę w niespełna 1,5 godziny, co nie było proste bo zejście było strome. Z Planina Dedno polje jeszcze około 40 minut prawie biegiem do Koča na Planini pri Jezeru i na Blato, gdzie czekał już na nas powrotny bus.
Zapraszam również na pozostałe posty o trasach z regionu Bohinj : Trasy wokół jeziora Bohinj - Wąwóz Mostnica